Məşhur ünsiyyət psixologiyası mütəxəssisi Doğan Cüceloğlu bir seminarında yerə bir parça çörək qoymuş və "Bu çörəyə taptalaya biləcək biri varmı"? Deyə soruşmuşdu.
Zaldan səs çıxmadı....

"Səhnəyə gəlib bu çörək parçasına çıxana 100 dollar verəcəyəm" deyə davam etmiş.
Zaldan yenə səs çıxmadı...

Qiyməti artıraraq 5000 dollara qədər gətirmiş. Bu zaman salonda olanlardan biri, "Müəllimim, istəsən 500 min dollar ver, yenə bizə o çörəyi tapdalada biməziniz, boşuna məşğul olmayın"! Demiş.

Doğan Müəllimim da, "Məhz dəyərlərin təhsili budur" deyə nöqtə qoyub.

Pul verərək çörək tapdalayan insanın sayı yox deyiləcək qədər az olsa da, yalan danışan, qeybət edən insanların bu qədər çox olması bir qədər qəribə deyilmi?
Görəsən, yalan demə məsələsində bu qədər həssas olasdıq yaxşı olmazdımı? Və ya hər hansı biri qeybət etməyə başlayanda hər kəs reaksiya verə bilərdimi?
Yerə düşən çörəyi tapdalamamaq üçün etdiyimiz həssaslıq, yerlərdə sürünən bəzi dəyərlərimiz pozarkən niyə özünü göstərmir görəsən"?

SaqlamHeyat.az