Əsrlər öncə kilsələr cənnətdən torpaq satırdılar.
Cahil xalq isə öləndə cənnətdə yerləri hazır olsun deyə bu oyuna aldanırdı. Beləcə kilsə, kilsə əhli varlanırdı. Ancaq hər kəs aldanmırdı. Bunun bir oyun olduğunu, cənnətdən torpaq satın alınmasının mümkün olmadıqını deyən Martin Luther məhkəməyə çıxarılmışdı. Günahlandırma o vaxtlar da dini istifadə edənlərin əlində oyuncaq idi. Məhkəmə zalında Martin onu günahlandıranlara səsləndi; Milləti cəhənnəmlə qorxudub, cənnəti pul qarşılıqında satırsız. Bəs niyə cəhənnəmi satmırsız?
Günahlandıranlardan biri soruşdu: Cəhənnəmi kim alar ki?
Martin Luther ‘mən alıram, pulu nə qədərdirsə verirəm’ dedi.
Kilsə əhli cəhənnəmi Martinə pulsuz verdilər!
Məhkəmənin sonunda Martin qapının önünə çıxdı və məhkəmənin nəticəsin marağla gözləyən minlərcə insana səsləndi:
Cəhənnəmi satın aldım, mənimdir. Bundan sonra ora kimsəni buraxmayacam. Qorxmayın!
Cəhənnəm qorxusu sovuşan xalq beləcə kilsə basqısından qurtulmuş oldu.
