Ata – evin dirəyi
Ana – evin mələyi
Ata – evin işığı
Ana – ev yaraşığı
Ata – qolum qüvvətim
Ana – ilk məhəbbətim
Ata – canım, qanımdı
Ana da Sol Yanımdı
Müəllif: Qaraxan Əkbəroğlu
Qohum da yaxşıdır, dost da yaxşıdır,
Birinci arxanda durandı ata.
Hər acı günündə ağlayar ana,
Həyat yollarını qurandı ata.
Əlimizdən tutub cürət verəndə,
Nəsihət verən də, qeyrət verən də,
Bizə say öyrədib, elm öyrədən də,
Kitablar içində Qurandı ata.
Dünya yola salıb neçə şahını,
İnsanlar almadan ata adını,
Qaraxan, sən yenə sev Allahını,
Peyğəmbər yanında imamdı ata.
Uca daqlarimin zirvesi ata
Qelbimin gunesi,aynasi ata
Xeyallara daldim seni dusundum
Gozumu acanda yox oldun ATA.
Biz xosbext yasardiq bu xosbextliyin
Sonu olacaqin fikirlesmezdim
Sen getseydin eger tez qayidardin
Gozumu yollarda qoymazdin ATA.
Isterdim qizinla sen fexr edesen
Menim sevincimi sen bir bolesen
Indise,sevincim yox olub menim
Sevincimi yarim qoymazdin ATA.
Nə müddətdir uzağam,
Gülüşündən, səsindən.
Qayğılı baxışından,
Narahat nəfəsindən,
Salam, ay ata, salam.
Övlad, əlindən çıxıb,
Suya düşən balıqdır.
Qonşudan yadam sənə,
Nə ata-balalıqdır,
Salam, ay ata, salam.
Mən ərsəyə çatınca,
Sən nələr düşünmüsən.
Saysız əzablar çəkib,
Qəm atına minmisən,
Salam, ay ata, salam.
Vəzifəmi, borcumu,
Elə bilmə, qanmıram.
Həyat elə həyatdı,
Borcundan çıxammıram,
Salam, ay ata, salam.
Uçmuşuq yuvamızdan,
Qanadlanmış qış kimi.
Yadıq bir-birimizə,
Bahar ilə quş kimi,
Salam, ay ata, salam.
Bu işıqlı dünyanı,
Yurdu bəxş etdin mənə.
Bir quruca salam da,
Verə bilmirəm sənə,
Salam, ay ata, salam.
Bəlkə də, inciyirsən,
Xətrinə dəyirəm mən.
Hər gün divardan baxan,
Şəklinə deyirəm mən:
— Salam, ay ata, salam!
Müəllif: Naməlum
Anamın laylası gözümdə çətir,
Atamın qoxusu ən gözəl ətir.
Mənə onsuzluğu yaşatma Allah,
Onlarla birlikdə xoş günlər gətir.
Atam əzizləsin yenə hər zaman,
Anam qısqanaraq baxsın kənardan.
Sonra qucağına qaçım anamın,
Başqa nə istərəm axı həyatdan ?
Gecələr gözümə çöksün laylalar,
Gecələr gözümdən öpsün laylalar.
Anamın səsindən süzülüb bir-bir,
Yuxuma şirinlik töksün laylalar.
Gözümü açanda görüm atamı,
Həyata bağlayar hər bir adamı.
Alnından öpərək dillənib deyər:
“Gəl işə yola sal görüm atanı.”
Atası-anası insana qanad,
Atasız-anasız olmasın həyat.
Onların verdiyi bu məhəbbəti,
Yaşada bilməz ki, bizə heç bir yad.
Ata hesretinle yanir ureyim
Seni gormek arzum tek bir dileyim
Yixildim kimse olmadi komeyim
Niye qoydun meni tek tenha getdin ata.
Sen yoxsan yixilsam budresem menim
Hec kim qolumnan tutmaz ay ata
Qanadi qirilmisi sair atasi
Bir bele arxayin yatmaz ay ata.
Sənsiz bu dünyanı neyləyəcəm mən,
Məni tək qoyub gedirsən ATA.
Necə razı oldun axı buna sən,
Mənim dərdim var dinlə ay Ata…
Yalnızam inan yoxdur heç kimim,
Bir sən idin, səndə qoyub getdin.
Mənim dözmür axı buna ürəyim,
Geri qayıt Ata, tez qayıt geri…
Bakının hər yerində görünür izin,
Sənlə keçirdiyim sənli günlərim.
Kaş sənlə yaşayıb, sənlə öləydim,
Sənsizlik acısı çəkməzdim Ata…
Ruhun şad olsun ey əziz ATAM,
Səni Unutmaz bu kiçik balan.
Səni kim unutsa mən unutmaram,
Səni çox sevirəm rahat yat ATAM!
Düşündüm, yazım ki, hansı mövzudan?
Məndən razı qalsın, dünyanı quran.
Vəsvinə söz tapmaq çətin olsa da,
Ürəyim hökm etdi, yaz Atalardan.
Düzü, heç bilmirəm nələr yazım ki,
Hissimi sətirlər dilə gətirsin.
Qələm canlandırıb Ata obrazın,
Qayğıkeş bir Ata cildinə girsin.
Xəyalım gəzdikcə, söz sorağında,
Gah sevinc, gah hüzün tapıb, gətirdi.
Neçə uşaq gördüm, Atalı idi.
Neçəsi ağlayıb, Ata deyirdi.
Onda anladım ki, gülən üzləri,
Kədərdən qoruyan pərdədir, Ata.
Arxasız, dayaqsız, köməksiz kəsi,
Dağ kimi qoruyan qüvvədir, Ata.
Elə bir ocaqdır, hərarətindən,
Ata söyləyəndə, titrəməz səsin.
Gəl ki, əllərini isidə bilməz,
Heç zaman, yad insan, Atasız kəsin.
Nə olar Allahım, başqa dünya qur.
Heç kimin Atalı günü bitməsin.
Sarılıb məzara, darıxdım deyib,
Ata şeiri
İstər təmtəraqlı sarayda yaşa,
Divarlar bürünsün qızıla-qaşa.
İstər kef içində ömrü vur başa,
İnsana ən əziz ata evidir.
Dağ çəkər qəlblərə yadlara qalsa,
Bağımda güıl-çiçək saralsa-solsa.
Uçulan-dağılan daxma da olsa,
İnsana ən əziz ata evidir.
Hopub divarlara ata nəfəsi,
Ananın laylası, ananın səsi.
Bacı-qardaşların deyib-gülməsi,
İnsana ən əziz ata evidir.
Yaman darıxmışam səninçün ana,
Başımı dizinə qoymağım gəlir.
Körpə uşaq kimi sarılıb sənə,
Həsrətin gözünü oymağım gəlir.
Elə kövrəlmişəm bu axşam yenə,
İstərəm bir layla deyəsən mənə.
Astaca başımı qoyub dizinə,
Sinənə bulud tək dolmağım gəlir.
Elə həsrətəm ki, şirin sözünə,
Üzümü söykəyim nurlu üzünə.
Uşaqtək gözümü dikib gözünə,
Bax, elə beləcə qalmağım gəlir.
Usandım dünyanın soyuq üzündən
Görüb , görəcəyim ömür də gün də
Bir damla yaş kimi düşdü gözümdən
Soyuq torpaqlara tapşırın məni
Üzümü üzünə qoyum isinim
Bir az sizdən doydum, bir az özümdən
Bir az da torpaqdan doyum, bəsinim.
Mənə yer eləyin ,ay əzizlərim,
Bacımın yanında qazın məzarı
Soyuq torpaqlara qoyun üzümü
Yönümü çevirin Tanrıya sarı.
Hər şey əzəlinə dönür sonunda
Dünya bir iblisdi, mələk donunda.
Inanıb, aldanıb yaşadım yetər,
Dərdinə qəminə “bəsdi” demədim
80 il yükünü daşıdım, yetər.
İndi də anamın isti qoynunda
Bir az rahatlanıb dincəlim barı
Soyuq torpaqlara qoyun üzümü
Yönümü çevirin Tanrıya sarı.
Aşıb vaxt səddini, zaman hasarı
Zamanın durduğu yerə gəlmişəm.
Arxaqda buraxıb olacaqları
O dünya deyilən sirrə gəlmişəm.
Dünyanın dərdindən alıb başımı
Anamın yatdığı pirə gəlmişəm.
Üzümə açıqmı haqq qapıları ?
Soyuq torpaqlara qoyun üzümü
Yönümünü çevirin Tanrıya sarı.
————————————–
Verdinmi borcunu
Bu da sənin qardan yorğanın , Ata.
Çək üstünə yat.
Ruhun azad olsun , qulağın dinc,
Yerin rahat .
Torpağın yumşaq olsun
Təzə yağmış qar kimi.
Qəbrin nurla dolsun
Yastığın güllə, çiçəklə
Çiçəkli bahar kimi.
Yerin cənnət olsun ,ay Ata,
Yuxun sirin,
Səni burda deyil
Ürəyində dəfn elədi
Sevdiklərin.
Yalansız, riyasız
Bir ömür yaşadın , ay Ata.
Qazancın ovcundakı qabardı
Bir ömür borcun vardı həyata
Verdinmi borcunu?
Canın qurtardı…
155
